مواردی درباره تأثیر خشک شدن دهان بر دندان

همه ما برای مرطوب کردن و پاکسازی دهان و هضم غذا به بزاق نیاز داریم. بزاق همچنین با کنترل باکتری ها و قارچ های موجود در دهان از عفونت جلوگیری می کند. وقتی بزاق کافی در دهان شما تولید نمی شود، دهان شما خشک شده و در معرض خطر قرار می گیرد و شاهد تأثیر خشک شدن دهان بر دندان خواهید بود.

خشکی دهان خطر ابتلا به التهاب لثه (بیماری لثه)، پوسیدگی دندان و عفونت های دهان مانند برفک را افزایش می دهد. همچنین می تواند استفاده از دندان مصنوعی را با اختلال مواجه نماید. درمان خشک شدن دهان به علتی که موجب بروز آن گشته است وابسته است. به عنوان مثال اگر فکر می کنید خشک شدن دهانتان ناشی از مصرف داروهای خاصی است، حتماً با پزشک خود مشورت کنید. پزشک ممکن است دوز مصرفی را تنظیم کند یا دارویی را که باعث خشک شدن دهان نمی شود برایتان تجویز نماید. اما اگر شرایط پزشکی خاصی دارید که موجب خشکی دهانتان گشته و شیوه درمانی آن قابل تغییر نیست، پزشک شما از شیوه های درمانی افزایش جریان بزاق تمرکز خواهد کرد. برای مثال، اگر غدد بزاقی آسیب دیده باشد یا خود ناشی از یک بیماری دیگر باشد، همچون مواردی مانند سندرم شوگرن، بیماری آلزایمر و سکته مغزی افزایش تولید جریان بزاق در دستور کار قرار می گیرد. به طور کلی، درمان این عارضه بر سه حوزه متمرکز است:

·        مدیریت سایر شرایط پزشکی و بیماری های دیگر

·        جلوگیری از پوسیدگی دندان

·        افزایش جریان تولید بزاق در صورت امکان  صورت امکان

اگر دهان شما خشک است، برای مبارزه با پوسیدگی دندان و بیماری لثه، باید مراقب عاداتی در خصوص بهداشت دهان و دندان باشید که شامل موارد زیر است:

·        حداقل دو بار در روز، بعد از هر وعده غذایی و قبل از خواب دندان های خود را مسواک کنید

·        به طور روزانه از نخ دندان استفاده کنید

·        استفاده از خمیردندان حاوی فلوراید

·        حداقل دوبار در سال برای معاینه و نظافت به دندانپزشک مراجعه کنید. دندانپزشک شما ممکن است شستشوی روزانه فلوراید یا ژل فلوراید را برای حفظ سلامت دندان های شما توصیه کند تا تأثیر خشک شدن دهان بر دندان را کاهش دهد.